Zomerse buitenkansjes voor Belgische clubs na corona: transfervrije flankspelers

Omdat het aanbod aan voetballers zonder contract zowat eindeloos is, heeft onze redactie een aantal filters toegepast. Enkel Belgische spelers of buitenlanders met een (recent) verleden in de Jupiler Pro League krijgen een plekje in dit artikel. Hun kwaliteiten zijn immers genoegzaam bekend, waardoor hun komst een minder groot risico zou moeten inhouden. Daarnaast komen enkel voetballers in aanmerking die de voorbije maanden wel degelijk onder contract lagen bij een club en dus bewezen hebben dat ze fysiek in orde zijn.

Yannick Aguemon (OH Leuven – 28)
Toen de flukse winger in het seizoen 2017-2018 afklokte op dertien treffers, leek een toekomst in de JPL voor de hand te liggen. Toch sprong niemand op de kar. Twee jaar later zou je dat een terechte inschatting kunnen noemen, want nadien was Aguemon heel wat minder trefzeker. Nu zijn verbintenis aan Den Dreef nog niet verlengd is, krijgt de Franse Beniner misschien nog een laatste kans om de stap hogerop te wagen.

Ismaïl Azzaoui (VFL Wolfsburg – 22)
Medio 2015 was het bestuur van RSC Anderlecht net niet in rouw na het ongewilde vertrek van raspaardje Azzaoui. Anno 2020 zal die pijn ongetwijfeld flink afgenomen zijn. Na vijf jaar Bundesliga staat de teller van de technicus nog steeds op … twintig schamele minuutjes. Vanwege twee zware knieblessures zijn er wel verzachtende omstandigheden in het spel. Tussendoor bracht een uitleenbeurt aan Willem II wel even soelaas. Een terugkeer naar ons land zou wel eens de juiste stap kunnen zijn.

Beni Badibanga (Waasland-Beveren – 24)
Eén van de weinigen die af en toe het hoofd boven het grotendeels grijze maïsveld uitstak in Beveren. Met zijn onvoorspelbare dribbels bezorgde het slangenmens de Freethiel schaarse opflakkeringen in donkere tijden. Het was al van zijn debuutjaar bij Standard geleden dat Badibanga nog zo vaak mocht meedoen bij zijn team. Dat moet voldoende munitie bieden om op een verlengd verblijf in Eerste Klasse A te mikken.

Stephen Buyl (KVC Westerlo – 27)
Inmiddels is het alweer van mei 2016 geleden dat Buyl een wedstrijd op het hoogste niveau afwerkte. Na zijn doorbraak bij Cercle Brugge, waar de snelle flankspeler zich openbaarde als talentje, ging het eigenlijk stapsgewijs achteruit. Zo kwam Buyl daarna geen enkele keer verder dan drie competitietreffers. Bij Westerlo, de ongekroonde kampioen van Eerste Klasse B, was de Aalstenaar wel van waarde.

Nill De Pauw (Atromitos – 30)
De wijsheid komt met de jaren, zo luidt het cliché. Nu De Pauw op tram drie zit, zou het hem stilaan moeten dagen dat het buitenland zijn carrière geen goed doet. Zowel in Frankrijk, Turkije als Griekenland kon onze landgenoot zijn talent niet ten volle demonstreren. Gelukkig lukt hem dat in de JPL steevast wél. Dat zullen Sporting Lokeren en Zulte Waregem enkel bevestigen. Met zijn diepgang en ervaring kan De Pauw nog steeds een aanwinst betekenen voor een hele resem Belgische clubs.

David Henen (Sporting Charleroi – 24)
Nog zo’n Anderlecht-product dat Neerpede vroeger verliet dan gehoopt. De uitstraling van Everton FC en AS Monaco mag dan wel tot de verbeelding spreken, aan speelminuten geraakte Henen er niet. Vanuit Charleroi kreeg de aanvaller evenwel een reddingsboei toegeworpen. Die greep de Waal na wat aarzelen aan, al is het verblijf op Mambourg nog geen onverdeeld succes. Zo deed Henen in het afgelopen seizoen dan wel zestien keer mee; slechts twee maal verscheen hij aan de aftrap.

Kevin Mirallas (Royal Antwerp FC – 32)
Van grote trom naar miezerige sisser: de doortocht langs Deurne-Noord bleef voor Mirallas beperkt tot één jaartje. De voormalige Rode Duivel had een koningskoppel moeten vormen met alfamannetje Dieumerci Mbokani, maar van een symbiose was nooit sprake. Na amper twee doelpuntjes besloot Antwerp dan ook om Mirallas te laten vertrekken. Of de Luikenaar nog in aanmerking komt voor topvoetbal, is een open vraag.

Ayanda Patosi (Foolad – 27)
Rot van het talent, maar een gebrek aan karakter, helaas. In zijn Lokeren-periode deden de gouden voetjes van Patosi het beste vermoeden voor de verdere toekomst. Een half decennium later voetbalt de Zuid-Afrikaan bij … het nummer zes uit Iran. Op zich al een verrassende keuze, gezien zijn voorliefde voor McDonald’s en andere, eerder westerse fastfoodketens. Toch is Patosi er nog steeds maar ‘27’. Wie gokt?

Nils Schouterden (KAS Eupen – 31)
Afsluiten doen we met een meubelstuk uit het Belgische voetbal. Van Sint-Truiden over Leuven en Mechelen naar Eupen: overal ten lande bewees Schouterden zijn meerwaarde voor JPL-middenmoters. Als ouderdomsdeken verschafte de linkspoot zijn vaak jeugdige mede-Panda’s de voorbije jaren de nodige ervaring. Nu lijkt de middenvelder uit Bonheiden klaar voor nog één hoofdstuk in zijn rijke voetbalboek.