Trossard maakt met Brighton & Hove Albion een vreemde, risicovolle keuze
Het is een kwestie van tijd voordat Leandro Trossard officieel zijn gewenste transfer naar een topcompetitie te pakken heeft. De keuze is gevallen op de Premier League en specifieker Brighton & Hove Albion. Als Trossard zijn medische testen doorstaat, ligt er in de Engelse kustplaats een vijfjarig contract voor hem klaar. VoetbalPrimeur.be neemt zijn beslissing onder de loep. Bij wat voor een club komt de uitblinker van Racing Genk terecht?
Historie
Brighton & Hove Albion Football Club zag op 24 juni 1901 het levenslicht. Albion, zoals de club in de volksmond wordt genoemd, trad in 1920 toe tot de Football League. Het zou nog tot 1979 duren totdat Brighton de hoogste afdeling bereikte. Brighton wist zich vier jaar te handhaven in de First Division. Vanaf 1983 ging het vervolgens snel bergafwaarts met Brigthon. Eind jaren negentig stonden The Seagulls financieel aan de rand van de afgrond en kon degradatie naar de Conference (5e niveau) nipt voorkomen worden. Een overname bracht de club met pieken en dalen weer omhoog, met promotie naar de Premier League in 2016/17 als hoogtepunt.
Prijzenkast
De prijzenkast van Brighton staat niet bepaald barstensvol. In 1910 wist het de FA Charity Shield, de huidige Community Shield, te veroveren ten koste van Aston Villa. Datzelfde jaar werd ook de titel in de Southern Football League behaald. Het betekende de eerste van zes titels in het 117-jarige bestaan. De vijf die volgden kwamen tot stand op het derde niveau (3x) en vierde niveau (2x). Bijna had ook de FA Cup als eyecatcher daartussen mogen pronken, maar de eindstrijd ging in 1983 na een replay verloren tegen grootmacht Manchester United.
Stadion
Brighton speelt haar thuiswedstrijden in het American Express Community Stadium. De commerciële naam wordt simpelweg afgekort naar AMEX Stadium. De thuishaven is ook bekend als Fulmer Stadium, dat plaats biedt aan 30.750 toeschouwers. Daarmee is het voor 2019/20 het stadion met de 16e capaciteit. Trossard zal tweewekelijks voor een volle thuishaven spelen, want afgelopen seizoen werden de stoeltjes voor 99,2 procent bezet.
Eigenaar
Sinds 2009 zwaait de Brits-Joodse zakenman Tony Bloom de scepter. Bloom nam 75 procent van de aandelen over en maakte zijn intenties duidelijk door 93 miljoen euro te investeren in de bouw van het Fulmer Stadium. Inmiddels is zijn aandelenpakket gegroeid naar 94 procent.
De 44-jarige Bloom heeft een hechte band met zowel club als stad. Bloom werd namelijk geboren in Brighton en is al levenslang supporter van de plaatselijke trots. Zijn vader- en grootvader bekleedden zelfs bestuurlijke functies. Voorzitter Bloom verdiende zijn fortuin met het ontwikkelen van goksites, handelen in ontroerend goed en investeringen in start-ups. Hij is zelf ook professioneel pokeraar. Bloom is ambitieus, want hij wil Brighton uit laten groeien tot een vaste waarde in de Premier League.
Brighton 2.0
Om het doel te realiseren heeft Bloom ingegrepen na de 17e plaats van het voorbije seizoen. Chris Hughton werd na 4,5 jaar bedankt voor bewezen diensten. Onder Hughton werden slechts 2 van de laatste 18 competitieduels gewonnen, waardoor Brighton na een goede heenronde amper een tweetal punten boven de degradatiestreep eindigde. Een andere reden voor het ontslag van Hughton is het creatiefloze, onaantrekkelijke voetbal dat er onder hem werd gespeeld.
Trossard moet opgelucht zijn dat de 60-jarige Hughton niet meer aan het roer staat. Hughton is een coach van de oude stempel, die met zijn 4-1-4-1 vooral de focus legde op het defensieve aspect. Brighton had gemiddeld slechts 44 procent balbezit en in plaats van combinatievoetbal opteerde Hughton vooral de lange bal op de bonkige topschutter Glenn Murray. Veelzeggend is de statistiek dat Brighton beduidend vaker uit standaardsituaties (19), dan uit open spel (12) scoorde. Voorzitter Bloom wil de stap naar Brighton 2.0 zetten en plukte daarom Graham Potter weg bij tweedeklasser Swansea City.
Graham Potter
De 44-jarige Potter geldt als de kroonprins van het Engelse trainersgilde. Op weg naar deze job in de Premier League legde hij een opvallende route af. Potter begon zijn loopbaan immers bij het Zweedse Östersunds FK, bij zijn aanstelling in eind 2010 een nietszeggende laagvlieger in het Zweedse voetbal.
Onder zijn bewind dwong Östersunds FK drie promoties af en in 2017 bezorgde hij de Zweden met de nationale beker de eerste hoofdprijs in de historie. Als gevolg mocht Östersunds proeven van Europees voetbal. De mannen van Potter maakten furore door Galatasaray uit te schakelen, de groepsfase te overleven en Arsenal met 1-2 te verslaan in Londen. Zijn onconventionele stijl bleef evenmin onopgemerkt.
Potter verdiende er in 2018 een transfer naar Swansea City mee. De Engelsman implementeerde ook daar zijn moderne stijl. Een filosofie die hij heeft ontwikkeld, door als jeugdcoach van Swansea het vak af te kijken bij toenmalig T1 Roberto Martinez. Nadien liet Potter zich inspireren door Pep Guardiola. Potter omschrijft zijn teams als 'tactisch flexibel, aanvallend en spelend op balbezit'. Swansea raakte 16 spelers kwijt, maar ondanks het lastige startpunt ontwikkelde het team zich opvallend sterk. Brighton keek daarbij door het eindresultaat op de ranglijst (10e) heen.
De wissel Potter voor Hughton is goed nieuws voor Trossard. De stijl van Potter past veel beter bij de Rode Duivel. Potter switcht tijdens wedstrijden soms wel tussen twee of drie systemen, voornamelijk kiezend voor 4-2-3-1, 4-3-3 of 4-4-2. Wat de formatie ook is, de basis blijft hetzelfde: opbouwen van achteruit, combinerend tussen de linies en aantreden met aanvallende intenties. Trossard komt bij een dergelijke filosofie beter tot zijn recht dan bij de defensieve aanpak van Hughton.
Bekende namen
Clubicoon is Glenn Murray, de spits die in 261 optredens 109 keer het net vond. Murray had met 13 Premier League-treffers een belangrijke aandeel in het lijfsbehoud. Voormalig Club Brugge-doelman Mathew Ryan is eveneens een publiekslieveling bij The Seagulls. Ryan en Trossard kennen elkaar van hun gezamenlijke half jaar in Genk. José Izquierdo, de Gouden Schoen van 2016, staat er sinds de zomer van 2017 onder contract. Dat geldt ook voor Davy Propper, 14-voudig international van het Nederlandse elftal. Anthony Knockaert is dan weer een zes maanden actief geweest bij Standard.
Concurrentie
Trossard maakt met fraaie cijfers de oversteek over de Noordzee. Met 22 goals en 11 assists was de 24-jarige linksbuiten een plaag voor iedere defensie. Bij Brighton is dat geen enkele garantie op succes. Concurrent José Izquierdo is daar het perfecte voorbeeld van. Was hij in zijn laatste seizoen bij Club Brugge goed voor zestien goals, bij Brighton staat de teller na 53 optredens op vijf doelpunten. Hij is zelfs niet zeker van een basisplaats. De Colombiaan produceerde wel de Brighton-goal van het seizoen.
Alireza Jahanbaksh is voor Trossard ook een speler om rekening te houden. De Iraanse winger kan op beide flanken uit de voeten. Jahanbaksh wil zich revancheren voor een mislukt debuutseizoen. Was hij bij het Nederlandse AZ niet te stoppen (22 goals, 14 assists in 2017/18), in Engeland had hij in 24 matchen nog in geen enkel doelpunt een aandeel. De Nederlandse spits Jurgen Locadia zou ook nog vanaf de linkerflank kunnen acteren. Trossard heeft concurrentie, maar die hoeft hem niet af te schrikken.
Mogelijkheden
Voorzitter Bloom wil zijn trots op lange termijn uit laten groeien tot een stabiele middenmoter, maar daarvoor is nog een lange weg af te leggen. Het feit dat Brighton over het boekjaar 2018 de 13e begroting had, is veelbelovend. Op andere vlakken moet er een flinke inhaalslag gemaakt worden. Dan gaat het over salarissen (toen 19e), de selectie (18e qua totale marktwaarde) en het ontwikkelen van spelers (weinig transferinkomsten). Het binnenhalen van coach Potter lijkt alvast een goede zet om op voetbalgebied een stap voorwaarts te zetten. Brighton is een club met visie, maar Trossard zal zich helaas voor moeten bereiden op een moeilijk jaar, waarin strijd tegen degradatie niet uitgesloten is.
Conclusie
Trossard stond bij veel clubs in Europa op de radar. Bij het Duitse Borussia Mönchengladbach had hij zo in de voetsporen van landgenoot Thorgan Hazard kunnen treden. Een prachtige optie. Blijkbaar was de aantrekkingskracht van de Premier League toch te groot. Het staat vast dat Trossard met Brighton niet voor de makkelijke weg heeft gekozen. De tijd zal moeten uitwijzen of zijn risicovolle en niet voor de hand liggende keuze goed uitpakt.