Leverkusen breekt alle Europese records, behalve dat van ... Union Saint-Gilloise

Ook AS Roma heeft de magie rond Leverkusen mogen ervaren. In de terugwedstrijd van de halve finales van de Europa League leken Romelu Lukaku en Mile Svilar even op weg naar een opzienbarende ommekeer. Na de 0-2 in de eeuwige stad kwam Roma zowaar ook op 0-2. Leverkusen zette de scheve situatie echter op geheel eigen wijze recht: diep in blessuretijd hing Josip Stanisic de bordjes op 2-2, zodat alweer in extremis een nederlaag werd afgewend.

Die treffer van de Duits-Kroatische rechtsachter heeft dit elftal van Leverkusen nog wat dieper in de annalen van het Europese voetbal gegraveerd. Die Werkself staan nu op 49 wedstrijden op rij waarin het de smaak van verlies niet hoefde te proeven. Daarmee zijn ze sinds donderdag het iconische SL Benfica onder leiding van Eusébio voorbij. En de ploeg van Alonso kan daar nog een laagje bovenop doen, want er staan nog vier wedstrijden op het programma. De competitiematchen tegen VFL Bochum en FC Augsburg zouden op papier geen probleem mogen opleveren. Nadien volgen dan nog finales tegen Atalanta en Kaiserslautern. Gaat Leverkusen tot het gaatje?

Als het antwoord op die laatste vraag 'ja' is, klokken de Duitsers af op 53 ongeslagen duels na elkaar. Vanaf de zomer kan Leverkusen dan verder bouwen aan die reeks, mét Alonso nog steeds als stuurman. Hij bevestigde al dat hij aan boord blijft, ondanks interesse van onder meer Bayern München en Liverpool FC. De voorbije dagen stonden alle (voetbal)media bol van de recordartikels rond Leverkusen. Stuk voor stuk kijken zij echter enkel naar de resultaten sinds 1955, toen voor het eerst een Europese competitie werd opgericht. Daarmee valt een nog straffere streak buiten beschouwing: Union 60.

Nog ver verwijderd van Union 60
Jazeker, Union Saint-Gilloise bezit een record dat nog een flink eind boven dat van Leverkusen uitsteekt. Liefst zestig wedstrijden op rij vielen de Brusselaars niet te vloeren. Om die reeks te situeren, moeten we terug naar de jaren 1933-1935. In die periode pakte Union (logischerwijze) drie maal na elkaar de Belgische landstitel. Het exemplaar uit 1935 bleek overigens de elfde en voorlopig laatste uit de clubgeschiedenis, al doet het er anno 2024 alles aan om daar verandering in te brengen.

Maar goed, Union 60. Op 8 januari 1933 behaalde dat historische elftal een 2-2-gelijkspel tegen Lierse, toen nog K. Liersche SK. Het zou het startpunt vormen van een fenomenale twee jaar. Op 3 februari 1935 plaatste Union dat nog eens extra in de verf: met een 7-0-uithaal tegen RCS Brugeois zette de ploeg haar teller op 60 stuks. Zelfs aan de allermooiste liedjes komt echter een einde ... De week nadien ging het eindelijk nog eens mis. Uitgerekend stadsrivaal Daring Club de Bruxelles was met 2-0 te sterk. Het titelfeestje van Union kon het daarmee niet meer vergallen, maar de mythische serie van zestig kwam toch ten einde.

Mag Union zich dan de recordhouder noemen? Helaas is dat evenmin het geval. In 1915-1917, nog eens twee decennia vroeger dus, deed één andere club nóg beter: Celtic FC. De Schotse grootmacht hield haar reeks nog twee duels langer vol, goed voor een totaal van 62. Dat aantal staat ruim een eeuw later nog altijd op scherp ...

Tijdens die Union 60 ging het trouwens uitsluitend om competitiewedstrijden. Europees voetbal bestond toen immers nog niet. De Beker van België had wel al enkele edities gekend, maar werd in 1933 en 1934 niet georganiseerd. In 1935 was dat wél het geval, maar Union was één van de clubs die besloten hadden om zich niet in te schrijven. Ook dat toont hoezeer het voetbal veranderd is: Les Unionistes hadden destijds meer dan twee jaar nodig om aan 60 matchen te geraken, tegenwoordig kan dat in één (boeren)jaar. Als Leverkusen écht iedereen naar de kroon wil steken, zal het tot september scherp moeten blijven. Viel Glück!