Huisanalist bekijkt Fiorentina: Georganiseerd met ex-Anderlecht-aanvaller

Vermoedelijke opstelling

Vincenzo Italiano, de hoofdcoach van Fiorentina, heeft indruk gemaakt met zijn tactische aanpak. Hij combineert tactische principes met flexibiliteit wat hem een veelbelovende coach maakt in het Italiaanse voetbal. Het team van Italiano heeft een grote mix van verschillende spelers en hij kan gebruik maken van zijn volledige kern. Zo kan Arthur spelen i.p.v. Bonaventura of Kayode i.p.v. Dodo.

In principe blijft het systeem en de aanpak hetzelfde. Ik verwacht dat Vicenzo Italiano zijn team zal aanpassen aan dat van Club Brugge, vandaar deze opstelling met Kouamé diep in de spits, centraal middenveld met Duncan en Bonaventura. Dit omdat ze hoge pressing zullen spelen, wat in de kaart kan spelen voor Club Brugge en de ruimtes die zullen ontstaan tussen de linies en achter de beide vleugelverdedigers.

Opbouwfase
Fiorentina bouwt geduldig en doelgericht op, vaak in een GK-4-2-3-1 formatie met breed gepositioneerde middenvelders en opkomende backs. Soms schakelen ze over naar een GK-3-5-2 opstelling, waarbij een centrale verdediger naar het middenveld beweegt. Meestal hanteren ze een 4-2-vorm met wijd gepositioneerde centrale verdedigers en geavanceerde backs, of een 3-2-vorm met een centrale verdediger op het middenveld.

Tijdens de opbouw heeft Fiorentina brede backs en middenvelders op eigen helft, terwijl de aanval hoog blijft om de laatste linie te bezetten, wat betekent dat I Viola vaak vijf tot zeven spelers diep heeft in deze fase. De backs kunnen asymmetrisch zijn opgesteld, waarbij de lagere back altijd een diagonale optie biedt voor de keeper om druk te vermijden.

Italiano moedigt de keeper aan om deel te nemen aan de opbouw van achteruit, wat een numeriek voordeel oplevert op de eerste opbouwlijn.

Dit is een standaard voorbeeld van de ‘ideale opbouw’ van achteren uit. Het kan ook zijn dat de CM niet inzakt maar dat hier de RB (Rechtsback/Rechtervleugelverdediger) inzakt en dat de CM naar de zijkant trekt. Deze spelers zijn zeer flexibel en maakt daardoor ook moeilijker voor de tegenstander om de juiste spelers te volgen.

Offensieve omschakeling
De gebruikelijke aanvalsformatie is een heldere GK-4-1-2-3 of een GK-4-2-1-3. Het centrale middenveld duo (posities 8 en 10, waarbij Italiano niet wil dat deze twee dicht bij elkaar spelen) opereert in hun zones om het blok van de tegenstander te stretchen. Italiano benadrukt controle tijdens de aanvalsfase om het spel van de tegenstander te dicteren.

Een formatie die ze gebruikten tijdens de omschakeling was een 4-2 - situatie, met vleugelverdedigers die ver naar voren speelden, waardoor de afstand tot de centrale verdedigers toenam, wat druk zetten bemoeilijkt.

Aangezien één vleugelverdediger breed kan spelen en de ander smal, of andersom, moet de vleugelspeler voor de breedte zorgen. Ze hebben ook een ruitvormige opstelling, vergelijkbaar met die in de opbouwfase, met twee omgekeerde vleugelverdedigers die het middenveld overbelasten.

Variatie en flexibiliteit
Het team van coach Italiano toont veelzijdigheid in verschillende formaties en bewegingen tijdens de opbouw. Spelers kunnen gemakkelijk wisselen van positie met teamgenoten

De vleugelverdedigers van Fiorentina veranderen soms van positie in een ruitformatie, wat zorgt voor extra passingmogelijkheden en de defensieve organisatie van de tegenstander verstoort.

Hun indrukwekkende flexibiliteit en rolwisselingen tussen spelers zetten zich voort in de laatste aanvalsfase. Normaal gesproken zou Arthur (of Bonaventura) als diepe spelmaker fungeren, alleen of samen met een van de middenvelders/omgekeerde vleugelverdedigers (zoals hierboven in de tekening beschreven werd).

De vleugelverdedigers zijn gepositioneerd in de halfspaces, terwijl de vleugelspelers de breedte verzorgen aan beide kanten. De twee centrale middenvelders en de diepe spits creëren een diepe centrale aanvalsdriehoek achter de middenlijn van de tegenstander.

Sterke punten

• Aanvallende kwaliteiten en het creëren van overtallen om het spel te beheersen.

• Flexibiliteit: Italiano past zijn tactiek aan op basis van zijn spelers en de tegenstander. Bijvoorbeeld, tegen een sterk middenveld kan hij kiezen voor een extra middenvelder om controle te behouden. Hij is flexibel in zijn benadering en stemt deze af op de situatie.

• Italiano benadrukt moed en vastberadenheid in het spel van Fiorentina. Deze kwaliteiten zijn zichtbaar in hun prestaties en hun bereidheid om risico’s te nemen. Hun counterpressing is zeer intens.

Zwakke punten

• De vleugelverdedigers zijn de zwakke schakels van dit team. Ze zijn kwetsbaar in de rug, vooral bij directe tegenaanvallen. Deze spelers zijn voornamelijk aanvallend ingesteld.

• Normaal gesproken zou hun verdedigingsstructuur een 2-1 formatie zijn, gevormd door de middenvelders en de positie 6. Dit betekent dat ze ruimte achter de lange en brede vleugelverdedigers openlaten, wat door de tegenstander uitgebuit kan worden.

Hier krijgt de LW (gele kleur) de bal ingespeeld. Er gat een 5-4 overtal gecreëerd worden (je ziet de 2 defensieve centrale middenvelders zee matig omschakelen).

(Arthur laat zelfs zijn tegenstander in zijn rug de loopactie maken en dit door het centrum)

(*) Hierdoor ontstaat er een grote ruimte en de tegenstander kan vrij naar doel lopen. (Hier zie je ook nog de linkse CV de buitenkant afdekken i.p.v. het centrum dicht te houden, zie rode cirkel)

• Meerdere clubs zijn in staat om gemakkelijk uit de hoge pressing van Fiorentina te spelen (gebruik te maken van een meevoetballende doelman, CV’s wijd en positie 8 die in de bal komt. Hierdoor moet 1 van de spitsen inzakken en kan de doelman eenvoudig de vrije CV inspelen).

GK heeft de bal aan de voeten, beide CV’s gaan wijd. Fiorentina staat hoog met drie spelers. Een middenvelder(/rechtse vleugelverdediger) zakt in, krijgt de bal ingespeeld van de doelman. De linkse CV maakt de voorwaartse beweging en kan opbouwen.

• De verdedigers van Fiorentina kunnen individueel in de fout gaan. (ook het voorbeeld van hierboven met de buitenkant af te dekken i.p.v. het centrale deel zie (*)

Hier zie je dat de defensieve lijn van Fiorentina (witte outfit) niet goed staat. CDK kan eenvoudig de bal tussen de twee CV’s van Fiorentina spelen.

Doordat beide spelers niet van de snelste en wendbaarste zijn (en omdat de verdedigende lijn en lichaamshouding van beide beide spelers niet juist staan) kan de spits van Atalanta een voorsprong nemen op beide CV’s van Fiorentina. Rechtse CV komt te laat en zet een tackle in. Hij raakt geen bal (slechte timing en positiespel) en gaat van het veld gestuurd worden.

Belangrijke spelers

• Riccardo Sottil: een aanvallende middenvelder. Zijn technische vaardigheden en creativiteit hebben bijgedragen aan de offensieve kracht van Fiorentina.

• Nikola González: een aanvaller. Zijn snelheid en doelgerichtheid maken hem een gevaarlijke aanvallende optie.

• Gaetano Castrovilli: een middenvelder, blinkt uit in balbezit en het creëren van kansen. Hij is een belangrijke schakel in het middenveld van Fiorentina.

• Igor Milenković: een centrale verdediger, heeft consistent sterke prestaties geleverd. Zijn verdedigende kwaliteiten en fysieke aanwezigheid zijn van onschatbare waarde voor het team.

Conclusie
Fiorentina hanteert een "Manovra Articolata", wat staat voor goed georganiseerd en coöperatief zijn tijdens het aanvallen, resulterend in een gecoördineerde speelstijl. Tot nu toe is Fiorentina een van de sterkste aanvallende teams in Italië, met een breed scala aan ideeën en tactieken. Ze hebben echter te lijden gehad onder agressieve hoge druk en waren overhaast in het spelen van lange ballen, wat resulteerde in balverlies. Hiervan zou Club zeker van kunnen profiteren.

NIEUW: Ontvang op je smartphone gratis als eerste het grote voetbalnieuws. Hoe? Volg het kanaal van VoetbalPrimeur.be op WhatsApp via deze link.