De 50 figuren van 2023 (30-21)

De 50 figuren van 2023 (30-21): van Vanaken over oerkracht naar een zilveren jas

30 december 2023 om 14:51
Laatste update: 30 december 2023 om 14:51

Het nieuwe jaar staat voor de deur. Dat betekent niet alleen vooruit blikken, maar ook nog één keer over de schouder kijken naar 2023. In het jaar van de historische dubbel van Royal Antwerp FC staken een heleboel figuren hun hoofd boven het maïsveld uit, Belgen of buitenlanders die hun brood verdienen in ons land. VoetbalPrimeur.be tracht daar een eigenzinnige top-50 uit samen te stellen. In deze aflevering: nummers 30 tot en met 21.

30. Hans Vanaken
Na het vertrek van Ruud Vormer is de Limburger meer dan ooit de vaandeldrager van Club Brugge. Meestal doet hij dat emotieloos, al liet hij zich begin september eens gaan in de felbetwiste Slag om Vlaanderen. Tegenstanders zien in Vanaken dan ook vooral een ettertje dat voortdurend loopt te klagen tegen de scheidsrechters. Fans beseffen wat ze écht aan hem hebben: een geweldige spelmaker met een heerlijke vista en torenhoog scorend vermogen. Na tien jaar JPL blijft Vanaken nog steeds beroeren.

29. Bertrand Layec
Het is opnieuw geen eenvoudig jaar geworden voor de arbitrage, of wat had je gedacht? In de ogen van de schuimbekkende critici is deze Layec de verpersoonlijking van de duivel. De scheidsrechtersbaas krijgt soms de opdracht om betwistbare fases uit te leggen, maar vaak is de controverse na zijn analyse nog groter dan ervoor. De Fransman kan daar zelf eigenlijk niet al te veel aan doen. Hij staat nu eenmaal symbool voor de onhoudbare voorschriften uit het reglement, met het terugkerende falen van de VAR als stekeligste doorn in het oog.

28. Miron Muslic
Geen enkele trainer uit de hoogste klasse heeft zijn elftal zo hard naar zijn hand gezet. Hypothetisch experiment: laat alle zestien ploegen anoniem aan een wedstrijd beginnen en je pikt Cercle Brugge er hoogstwaarschijnlijk als eerste uit. In de filosofie van Muslic kan het geen kwaad om een bal blind naar voren te rammen, zolang alle elf spelers maar hoog en aan 110 procent intensiteit druk zetten. Zo valt er in de matchen van Cercle eigenlijk altijd wel wat te beleven. Naast zijn eigenzinnige tactische benadering is Muslic ook gewoon nog eens een fijne vent, die zelfs met Union-sjaal om de nek naar een concurrent gaat kijken.

27. Bryan Heynen
In een jaar waarin KRC Genk twaalf maanden lang in de schijnwerpers stond, viel die eer uiteraard ook de kapitein te beurt. De nuchtere Heynen is een onmisbare pion temidden zijn meer opvliegende ploeggenoten. Dat mentale overwicht zorgt ervoor dat Genk haar beste wedstrijden mét haar aanvoerder speelt, al heeft dat uiteraard ook grotendeels te maken met diens uitstekende voeten én brein. In zijn beste dagen strooit Heynen met gemeten balletjes in het rond. Na het laatste fluitsignaal is hij steeds bereid om interviews te geven, in goede en kwade dagen.

26. Hein Vanhaezebrouck
Een top-50 zonder Vanhaezebrouck, we kunnen het ons eigenlijk niet voorstellen. Nu zijn Buffalo’s weer eens meedingen naar de bovenste plaatsen, is Hein alomtegenwoordig. Over werkelijk alles en iedereen spuit hij zijn mening in het rond, wat de ‘haters’ tegen de borst stuit. Ook interne kritiek is hem niet vreemd. Zelfs zijn grootste tegenstander moet echter bekennen: Vanhaezebrouck heeft het gelijk vaak aan zijn kant. Op tactisch vlak is dat zeker het geval, want met zijn huidige groep brengt de Gent-coach opnieuw voetbal om duimen en vingers bij af te likken.  

25. Victor Boniface
Van sensatie in de JPL naar sensatie in de Bundesliga. Of het swingende Bayer Leverkusen de Rekordmeister uit Beieren ook écht naar de kroon zal kunnen steken, moet in 2024 blijken. Een monsterlijke spits kan daar in elk geval bij helpen. Boniface viel bij ons al nauwelijks af te stoppen, maar de Belgische verdedigers hoeven zich niet te schamen. Met tien treffers doet de 23-jarige Nigeriaan ook in ons buurland monden openvallen. Alleen al de combinatie van zijn oerkracht met zijn gekke dansje als doelpuntenviering … Geniaal!

24. Lorin Parys
Als hoofd van de Pro League mag/moet je het geregeld komen uitleggen, dat hoort nu eenmaal bij de job. Mede daarom heeft Parys zijn functie in twee gesplitst: vanaf 2024 gaat hij enkel als CEO door het leven, met een trouwe voorzitter aan zijn zijde. Of zijn werkweek er daardoor minder druk zal uitzien, is echter maar zeer de vraag. Supportersrellen, scheidsrechterlijke dwalingen, muurvaste stadiondossiers, verguisde competitieformats … Steeds opnieuw moet Parys de verongelijkte vragen met de nodige sereniteit beantwoorden.

23. Brian Riemer
RSC Anderlecht dat nog voor de maand mei uitgevoetbald is: het was het pijnlijke dieptepunt in de donkere jaren die de club recent overvielen. Niettemin kreeg trainer Riemer het vertrouwen van zijn sportieve baas, landgenoot Jesper Fredberg. Mede dankzij een flinke kwaliteitsinjectie op de zomermercato lijkt het kwaadste inmiddels geschied voor de landskampioen. Tijdens dat proces wist Riemer ook het beeld van goedlachse nonkel van zich af te schudden. Jazeker, de Deen kan zijn troepen de levieten lezen en hij heeft wel degelijk kaas gegeten van tactiek. Al volgt de lakmoesproef pas komende lente, natuurlijk.

22. Glen De Boeck
Welgeteld 65 dagen aan de slag geweest in de JPL en toch een hoge notering in deze lijst. Jammer genoeg voor de hoofdrolspeler niet om de juiste redenen … De doortocht van De Boeck bij KV Kortrijk leek wel tenenkrommend slecht geregisseerd toneel. Al van bij zijn aanstelling liep het mis, toen hij op de persconferentie het werk van zijn voorganger schoffeerde en nogal uit de hoogte deed over zijn loon. Godbetert een zilveren jas leidde tot een vroegtijdig nekschot, met een historie over preisoep als uitsmijter. Veel bla bla, waardoor bijna onder de mat geveegd werd dat ook de resultaten niet om over naar huis te schrijven waren.

21. Karel Geraerts
Over naar een trainer die wél sportieve successen beleefde in 2023. Ondanks de enorme dreun op de slotdag van de Play-Offs schreef Geraerts een wonderbaarlijk verhaal neer met Union. En dat in zijn maidenjaar als hoofdcoach! Als een donderslag bij heldere hemel volgde enkele weken nadien het nieuws dat de wegen van beide partijen zouden scheiden. Enkelen maanden bezinningstijd loodsten hem in oktober naar Schalke 04, met behulp van een tip van Youri Mulder na een avondje Extra Time. Een prachtige traditieclub, maar toch ging Geraerts een flinke uitdaging in. Bij zijn komst stonden Die Königsblauen namelijk op een degradatiestek. Ook onder zijn bewind liep het nog niet van een leien dakje, maar de 7 op 9 vlak voor de winterbreak doet het beste verhopen voor volgend jaar.