VP Analyse: Club Brugge zit met problemen, maar niet alles is slecht

Een zevende plek in de competitie, een pijnlijk verlies tegen onder meer Union, KV Kortrijk en Standard en inmiddels al signalen over een vroeg vertrek van Ronny Deila. De Noorse coach en het bestuur van Blauw-Zwart zullen het nieuwe seizoen ongetwijfeld anders hebben ingebeeld. Ook dit seizoen lijkt Club Brugge niet mee te gaan strijden voor de titel, maar waar loopt het mis, is het ook zo dramatisch gesteld als het klinkt en is er een oplossing op komst?

In het Dudenpark liep het alvast serieus mis voor de Bruggelingen, die voor een groot examen stonden. Kon Deila zijn troepen klaar krijgen voor een heuse strijd tegen één van de grootste titelkandidaten, die nota bene ook nog een eitje te pellen had met Club Brugge? Het antwoord: nee. Al lag het niet aan de motivatie, dat is er dit seizoen meer dan genoeg bij de Bruggelingen.

Ook in deze partij bleek het grote pijnpunt weer de defensie te zijn. Jorne Spileers liet zich bij de omhaal van Amoura misschien toch iets te makkelijk aftroeven, terwijl Brandon Mechele er bij de tweede treffer van Union ook niet al te best uitzag. Al moet dat duo ook niet met alle zonden van Israël worden beladen.

De defensie van Club Brugge kreeg dit seizoen al flink wat kritiek, en ze pakken ook wel vermijdbare doelpunten. Maar dat ligt niet enkel aan het duo achterin. Al te vaak krijgt het middenveld van de tegenpartij te veel ruimte. De linies liggen te ver uit elkaar, de profielen op het middenveld passen niet bij elkaar. Dan kijken we vooral naar de speler op het nummer acht bij Club Brugge. Ruud Vormer ontpopte zich daar tot een icoon, maar sindsdien is het zoeken naar zijn vervanger. Casper Nielsen heeft de technische bagage niet en is wel vaker spoorloos tijdens een wedstrijd, Hugo Vetlesen is dan weer iemand die beter is in het penaltygebied, maar niet het verdedigende profiel heeft. En met Mats Rits heeft Club Brugge een pion die daar wél paste, inmiddels naar RSC Anderlecht laten vertrekken.

Ook op de flanken durft het weleens fout te lopen. Andreas Skov Olsen en Deila-favoriet Phillip Zinckernagel moeten voor de aanvallende impulsen gaan zorgen, maar vergeten ook weleens hun verdedigend werk te doen. Dat werd pijnlijk duidelijk tegen Union, waar Denis Odoi aan zijn lot werd overgelaten door Skov Olsen. Verdedigen doe je ook als een team.

De linies van Club Brugge moeten alleszins dichter bij elkaar gaan spelen. De aanvallers van Club Brugge voeren dan wel hevige druk op de achterlinie van de tegenstander, maar de rest van de ploeg doet niet mee. Club Brugge lijkt tegenwoordig uit twee linies te bestaan: de aanvallers en de verdedigers, terwijl het één ploeg moet zijn. En ook dan zullen Mechele en Spileers beter tot hun recht komen.

Sturm und drang
Naast het defensieve probleem heeft Club Brugge de laatste weken een aanvallend probleem. Nee, ook hier ligt het niet aan specifieke namen of spelers. Wel deels aan een gebrek van sturm und drung. Daarnaast aan een gebrek aan ideeën. Al te vaak is Club Brugge dit seizoen afhankelijk van een 'coup de genie' van Andreas Skov Olsen of Antonio Nusa, terwijl Hans Vanaken voor doelpunten én assists moet zorgen. Als één of meerdere van die pionnen hun dagje niet hebben, valt alles als een kaartenhuisje in elkaar.

Dat komt mede door het gebrek aan sturm und drang bij Club Brugge. Het publiek in Jan Breydel gaf vorig en dit jaar al meermaals te kennen dat de Bruggelingen wel wat sneller naar voren mogen voetballen, maar... dat gebeurt niet.

Club Brugge is momenteel één van de ploegen in onze competitie die procentueel het minst vooruit speelt. Al te vaak gaat het bij Club Brugge lateraal richting een ploegmaat en al te vaak gebeuren die passen tussen de verdedigers. Sturm und drang van de Sollied-jaren is er niet meer, tot ongenoegen van het publiek. Het zorgt voor weinig spectaculair voetbal, maar het zorgt er ook voor dat de tegenstanders van Club Brugge makkelijk terug in hun defensieve positie kunnen komen. En als je dan geen flits van Nusa of Skov Olsen krijgt, krijg je ook geen doelpunten te zien. Balbezit hoeft niet altijd koning te zijn, Club Brugge.

De transferperiode
Tactisch kan er nog wel wat veranderen bij Club Brugge, maar er moet niet enkel naar Ronny Deila en zijn staf worden gekeken. Club Brugge investeerde afgelopen zomer opnieuw serieus in de spelerskern. Opnieuw was dat geen groot succes en werden niet alle pijnpunten aangepakt.

Met Jack Hendry en Abakar Sylla zag Club Brugge twee pionnen vertrekken. Hun vertrek werd opgevangen door... niemand. Er werd lang gezocht naar een verdediger, maar die kwam er niet. Zowat iedereen was er nochtans van overtuigd dat er een extra verdediger gehaald moet worden. Jorne Spileers krijgt daardoor wel meer dan genoeg kansen, al is het nog maar de vraag of je hem ook een cadeau doet door hem in een zwalpend Club Brugge te gooien. Prioriteit nummer één is alleszins een nieuwe extra verdediger. Als vervanger van Mechele of Spileers.

OFFICIEEL | Abakar Sylla (20) verlaat Club Brugge en trekt naar Strasbourg. ✍️🇨🇮 pic.twitter.com/BFGKW7ibqp

— Eleven Belgium (NL) (@ElevenBeNL) July 15, 2023

Daar blijft het echter niet bij. De voorbije jaren heeft Club Brugge het namelijk al te vaker moeilijk gehad op de transfermarkt. Van gigantische (dure) mislukkingen (Roman Yaremchuk, Kamal Sowah, Michael Krmencik) naar jongens die wel potentieel tonen, maar niet het juiste profiel hebben of nog verre van klaar zijn voor Club Brugge (Hugo Vetlesen, Joel Ordonez, …).

Club Brugge lijkt de laatste jaren steeds hoger in te zetten met dure profielen zoals Sander Berge en Pascal Struijk, die begrijpelijk een transfer richting de JPL niet zien zitten. Al vaker kan Club Brugge dan ook pas laat transfers afronden of zelfs helemaal niet. Misschien moet men toch eens terugblikken op de succesverhalen in het verleden en hoe die tot stand kwamen. Back to basics.

Niet alles is slecht
Er zijn wel wat problemen bij Club Brugge, maar daarom hoeft het ook nog geen drama genoemd te worden. Europees wist het door Osasuna uit te schakelen al te overtuigen en aan het seizoensbegin wist Club Brugge ook enkele goede prestaties neer te zetten (onder andere tegen RWDM en Eupen).

Met een xG van 23.5 doen enkel Union SG (xG 30) en KRC Genk (xG 25,5) het ook beter op aanvallend vlak in de JPL, terwijl Club Brugge met een xGA (het cijfer dat het aantal verwachte tegendoelpunten voorspelt) van 11.8 volgens de statistieken ook de op één na beste defensie van het land heeft. Je kan ook stellen dat het Club Brugge momenteel gewoon niet meezit.

Daarnaast lopen er ook flink wat talenten zoals Antonio Nusa en Jorne Spileers rond, die enkel beter kunnen worden. Met Maxim De Cuyper heeft een een toekomstige Rode Duivels op de linksachter spelen en Vanaken is bezig aan één van zijn beste seizoenen ooit. Ronny Deila is ook nog maar enkele maanden actief bij Club Brugge en verdient dus tijd. De mayonaise pakte eerder al en zal dat in de toekomst ook nog wel kunnen doen. Alleen moet het bestuur van Club Brugge dan geduld tonen. En is dat er wel met de ontevreden Club Brugge-aanhang, die om beterschap vraagt?

Conclusie
Ondanks de roep om het ontslag van Ronny Deila van een deel van de Club Brugge-supporters, is het nog te vroeg om de Noor ook alweer te bedanken voor zijn diensten. Dat gebeurde de laatste maanden al te vaak bij Club Brugge. Geef een trainer tijd én vooral de juiste profielen om mee te werken.

Voor Vincent Mannaert en zijn team is er komende winter wel flink wat werk voor de boeg. Prioriteit één is wat verdedigende versterking. Prioriteit twee is een extra profiel op het middenveld om de cohesie daar te verbeteren. Lukt dat en zorgt Deila voor het beloofde 'Heavy Metal-voetbal', dan kan Club Brugge in Play-Off 1 misschien wel voor een heuse comeback gaan zorgen. En dan mag het deze keer misschien wél de puntendeling danken.