Vijf lessen uit speeldag 11: Union op de troon, thuisploegen baas en handlijding

Van luie zetel tot fluwelen troon
Elke Unionist moet een prachtig weekend beleefd hebben. Op vrijdagavond zette de koploper tegenstander KAS Eupen eenvoudig aan de kant (4-1) zonder echt op het gaspedaal te hoeven staan. Vervolgens nam het plaats in de luie zetel. Van daaruit zag het de concurrentie erg kwistig omspringen met de punten. RSC Anderlecht, KAA Gent, Royal Antwerp FC én Club Brugge: één na één schoven ze onderuit. Of hoe een luie zetel in minder dan 48 uur tijd werd omgebouwd tot een fluwelen troon. Ikea kan er nog een puntje aan zuigen.

Niets beter dan thuis
Van de acht duels op speeldag 11 eindigde er slechts eentje op een gelijkspel, namelijk RWDM-KVC Westerlo (1-1). Voor het overige bleek het thuisvoordeel van doorslaggevend belang, want geen enkele andere uitploeg kon punten sprokkelen. Bovendien kregen de aanwezigen in de meeste stadions een flinke lading doelpunten te aanschouwen. Uitstekende klantenbinding, met andere woorden!

Historisch slechte start
Niemand kan eromheen, Club Brugge zit in alarmfase rood. De uitschuiver bij KV Kortrijk (1-0), ingeleid door een letterlijke uitschuiver van Hugo Vetlesen, levert Ronny Deila een gebuisd rapport op. In één klap staat die 16 op 33 synoniem voor de zwakste start van Club in zo'n veertig jaar tijd. Zowel de trainer als Hans Vanaken hamerden na afloop van de nieuwe opdoffer op 'details' die de verkeerde kant opvallen. Net daarom lijkt het moeilijk om deze crisis te bezweren, want waar knelt het schoentje nu eigenlijk precies?

Spookhuis Sclessin
"Het kan hier spoken", merkte Zinho Vanheusden fijntjes op na de 3-2-overwinning tegen aartsrivaal RSC Anderlecht. Bedankt om ons eraan te herinneren, maar eigenlijk was niemand dat vergeten, zelfs ondanks de voorbije donkere jaren. Bij de rust leek paars-wit min of meer gewonnen spel te hebben, maar dat is het dus nooit aan de boorden van de Maas. Na een achtbaan van negen doldwaze minuten stapte Standard Luik zowaar als triomfator uit het ritje. Bij het naar huis rijden, was elke Rouche rotsvast overtuigd: "we zijn weer terug!".

Handlijding
De fel gecontesteerde handsregels hebben nog maar eens een hoofdrol opgeëist. Sporting Charleroi profiteerde van de arm van Arthur Vermeeren, maar vooral in Standard-Anderlecht zat het spel meermaals op de wagen. De (mogelijk dodelijke) 0-3 van Anders Dreyer werd afgekeurd omdat Théo Leoni de bal met de arm beroerd zou hebben. De VAR en scheidsrechter Jonathan Lardot namen uitvoerig de tijd om die beslissing te nemen. Dat zette kwaad bloed bij Anderlecht. Bij twee treffers van Standard hing eveneens een zweem van handspel in de lucht, maar toen viel het oordeel veel sneller. Los van de juistheid van de beslissingen is er dringend nood aan een helderdere handleiding, zoniet schrijven we dat woord beter met een lange ij ...