Genk op rapport: weergaloze heenronde nét niet verzilverd

Genk op rapport: weergaloze heenronde nét niet verzilverd, Onuachu blijft spoken

16 juni 2023 om 22:00
Laatste update: 16 juni 2023 om 22:00
15

Nu ook het strijdgewoel van de Play-Offs helemaal gaan liggen is, kunnen de spelers en trainers uit de Jupiler Pro League aan hun welverdiende (?) vakantie beginnen. VoetbalPrimeur.be geeft hen daarbij graag wat leesvoer mee voor op het vliegtuig: het eindrapport van de clubs uit de top-acht. In deze aflevering komt KRC Genk aan de beurt.

Eindstand
2e met 46 punten (75 na de reguliere competitie)
25W - 8G - 7V
Doelpuntensaldo: 88-47

Hoogtepunt
Op de laatste speeldag van de heenronde, vlak voor het WK in Qatar, staat er nog een prestigieuze verplaatsing gepland voor Genk. Op RSC Anderlecht geeft de koploper - niet voor het eerst - voetballes, onder leiding van een beresterke Paul Onuachu. De thuisploeg mag uiteindelijk blij zijn dat het bij 0-2 blijft. Genk sluit haar weergaloze eerste luik gepast af. Balans op dat moment: vijftien zeges, één gelijkspel, één nederlaag. Wauw!

Dieptepunt
Op 12 maart werken Genk en Union Saint-Gilloise al even een voorsmaakje af voor de Champions' Play-Offs. De Limburgers domineren de eerste helft, maar lopen vlak voor rust tegen een dubbele kater op. Met doelpunten van Bart Nieuwkoop en Simon Adingra draaien de bezoekers de situatie helemaal om: 1-2. In de tweede helft bijt Genk haar tanden stuk op de taaie defensie. Het zou meteen een kantelpunt blijken, want vanaf dan wint de ploeg slechts vier matchen meer, waarvan nooit twee op rij.

Seizoen in een notendop
Gemengde gevoelens, dat zeker, maar petje af voor het parcours dat Genk heeft gelopen. Dan denken we voornamelijk aan die fabelachtige heenronde, waarin de viervoudige landskampioen één van de strafste reeksen uit de geschiedenis van het Belgisch voetbal neerzetten. Bovendien deed het dat geregeld met wervelend voetbal. Met 88 gemaakte treffers en een saldo van +41 aan het einde van de rit kan het publiek eigenlijk onmogelijk klagen. Het was weer genieten in de tribunes van de Cegeka Arena, wat ook terug te zien viel in de toeschouwersaantallen.

Jammer genoeg voor al wie een blauw-wit hart draagt, bleek het seizoen uiteindelijk twee minuten te lang te duren. Toch heeft Genk het kampioenschap niet (enkel) in die onwaarschijnlijke ontknoping tegen Royal Antwerp FC verloren. Men hoort het niet graag in de bestuurskamer, maar eind januari werd de kiem gezaaid met de laattijdige verkoop van Paul Onuachu. Ok, er waren afspraken gemaakt, maar de impact op het elftal was nefast. Opvolger Tolu Arokodare kon de reusachtige schoenen (letterlijk en figuurlijk) niet vullen, mede door blessureleed. Ook zonder Onuachu toverde Genk nog regelmatig fraaie acties op de mat, maar de scherpte voor doel lag toch net dat tikkeltje lager.

Bepalende spelers
Weliswaar vertrokken in januari, maar net tijdens zijn afwezigheid viel extra hard op hoe bepalend deze Onuachu voor Genk was. De dubbele meter uit Nigeria behoort simpelweg tot de beste spitsen uit de JPL van de voorbije jaren. Gelukkig liepen er nog een heleboel andere smaakmakers rond in de Cegeka Arena. Maarten Vandevoordt zette weer een stap voorwaarts. Rechtsachter Daniel Muñoz evenaarde de cijfers van een betere rechtsbuiten. Daarom besloot Joseph Paintsil maar om zichzelf ook te overtreffen. Vanuit de vergeetput liet de Ghanees zeventien goals en elf assists optekenen. Aan de overzijde brak Mike Trésor een decennia-oud record door 24 beslissende passes af te leveren. En dan was er nog die gouden driehoek op het middenveld: aanvoerder Bryan Heynen drukte harder dan tevoren zijn stempel, Patrik Hrosovsky schitterde in de schaduw en Bilal El Khannouss bleek een pure diamant. Nee, aan individuele klasse was geen gebrek bij de Genkenaars!

De trainer
Onder het motto 'save the best for last'? Alle succesverhalen van hierboven vonden hun oorsprong in de aanstelling van Wouter Vrancken als hoofdcoach. De rasechte Limburger leek qua DNA een uitstekende keuze. Hij bevestigde ook meteen al het goede van bij KV Mechelen. Met een gezonde portie vertrouwen, uitgekiende looplijnen en een verfrissende spelfilosofie (her)won Vrancken al snel de hartjes van de Genkse fans. Dat was ook de eerste vereiste na het kwakkelseizoen 2021-2022. Toen het écht om de knikkers ging, liet de leidsman misschien net te vaak verleiden tot frustratie aan de zijlijn. Een leermoment, maar daar heeft een 44-jarige trainer in zijn eerste jaar bij een topclub alle recht toe. Wees maar zeker dat Vrancken en Genk er volgend seizoen weer staan!