KV Mechelen op rapport: Defour bracht slechts halve vreugd, (anti)climax op Heizel
De Play-Offs moeten de apotheose van het Belgische voetbalseizoen brengen, maar nu de reguliere fase en de bekerfinale achter de kiezen liggen, zit het werk er voor tien ploegen uit de Jupiler Pro League al op. Zij kunnen aan hun (welverdiende?) vakantie beginnen, weliswaar pas nadat VoetbalPrimeur.be hun eindrapport heeft doorgestuurd. In deze aflevering: VP’s rapport over KV Mechelen.
Eindstand
13e met 40 punten
11W - 7G - 16V
Doelpuntensaldo: 49 - 63
Hoogtepunt
Enkele uitschieters toverden een glimlach op de Mechelse gezichten, zoals de straffe zege tegen Union Saint-Gilloise (3-0) of de spektakelpot tegen KV Westerlo (5-4). Toch zullen De Kakkers vooral zondag 30 april onthouden. De Croky Cup de lucht in hijsen, dat bleek van het goeie te veel gevraagd, maar de bekerfinale en bijbehorende volksverhuizing naar de Heizel maakten er wel een prachtige lentedag van voor al wie geel-en-rood ademt. Het beste bewijs leverde het meegereisde legioen vlak na het laatste fluitsignaal, door de spelers op een staande ovatie te trakteren.
Dieptepunt
Dat KV Mechelen in het Koning Boudewijnstadion voor een loodzware opdracht zou staan, was een tweetal maanden eerder al duidelijk geworden. In de generale repetitie voor de finale werd het door Royal Antwerp FC volledig weggeveegd. De 5-0-pandoering op de Bosuil zette de waardeverhoudingen daar al in de verf. Malinwa strompelde nadien overigens verder doorheen de competitie, met ook nog kansloze nederlagen tegen Club Brugge (0-3) en OH Leuven (4-1).
Seizoen in een notendop
Afgelopen zondag maakte KV de cirkel rond, op negatieve wijze weliswaar. Zo'n negen maanden geleden openden De Maneblussers hun seizoen met ... een 0-2-nederlaag tegen Antwerp. Dat klinkt pijnlijk bekend in de oren. Het zou het begin inluiden van een campagne met meer klappen dan klappers. Het echte degradatiegevaar was vrij snel geweken en het bekeravontuur bracht uiteraard troost, maar tussendoor liep het al te vaak spaak. Geoffry Hairemans en Rob Schoofs brachten schaarse kleurpigmenten in een overwegende grijze spelersgroep.
Vooral op verplaatsing zakte Mechelen geregeld door de ondergrens, met liefst twaalf nederlagen op zeventien duels. Dat is een symptoom van de gebrekkige ruggengraat en defensieve organisatie in het elftal. De immer ondersteunende thuisaanhang compenseerde die lacunes voldoende, maar KV heeft meer dan ooit begrepen dat er investeringen nodig zijn om de komende jaren met een geruster gemoed aan te vatten. Of de Nederlandse overnemer Philippe van Esch de juiste man is om die missie tot een goed einde te brengen, moet nog blijken.
Bepalende spelers
De namen zijn al gevallen: als KV Mechelen dat tikkeltje vernuft op de mat legden, waren Hairemans en/of Schoofs vaak betrokken. Die eerste kroonde zich met negen treffers zelfs tot topschutter. Dat het 'Geoffke' in zijn periode bij Antwerp net ontbrak aan statistieken, is het beste bewijs dat Malinwa een volwaardige spits mist. Naast de twee linkspoten regeerde de middelmaat in het AFAS Stadion, temeer omdat Nikola Storm zijn wonderbaarlijke 2021-2022 niet kon bevestigen. David Bates en Jannes Van Hecke verdienen misschien nog een eervolle vermelding.
De trainer(s)
Een monumentale inschattingsfout, zo zou je de aanstelling van Danny Buijs het best kunnen omschrijven. Natuurlijk zit daar een portie hineininterpretierung bij, maar op geen enkel moment klikte het tussen de Nederlander en zijn spelerskern. Midden oktober was zijn verhaal in Mechelen al geschreven. Met Steven Defour als opvolger rekende het bestuur vooral op onvoorwaardelijke steun van de fans. Die kwam er vanzelfsprekend ook, gezien de heldenstatus van de voormalige clubspeler. In tegenstelling tot Buijs slaagde Defour er wel in om zijn elftal met het heilige vuur de wei in te sturen, al brandde dat vlammetje in aanloop naar de bekerfinale opvallend minder fel.