STVV op rapport: aangekondigd afscheid Hollerbach deed ambities uitdoven

Eindstand
12e met 42 punten
11W – 9G – 14V
Doelpuntensaldo: 37 - 40

Hoogtepunt
Niet één, maar twee keer weet STVV de rivaal uit eigen gouw een hak te zetten. Jazeker, in Haspengouwen kan een gelijkspel ook als een overwinning gevierd worden! In de heenronde is die 0-0 tegen KRC Genk zelfs een regelrechte stunt: het is het enige puntenverlies van de koploper, met uitzondering van de nederlaag bij Club Brugge (3-2) op de openingsspeeldag. Ook in de terugronde tonen De Kanaries karakter door twee keer een achterstand ongedaan te maken: 2-2.

Dieptepunt
Begin februari droomt de club stiekem van deelname aan de Europe Play-Off. Mathematisch is dat op dat moment gerechtvaardigd, maar drie opeenvolgende nederlagen zetten een forse streep doorheen die ambities. Verliezen op RSC Anderlecht (3-1) is geen schande, maar tegen KVC Westerlo (0-1) en Sporting Charleroi (1-0) wordt duidelijk dat dit elftal te kort schiet voor de top-acht.

Seizoen in een notendop
Over het algemeen heeft STVV er een ronduit geslaagde jaargang opzitten. Bij aanvang van het seizoen werd de ploeg immers hier en daar geciteerd als mogelijke degradatiekandidaat. Onder de deskundige vleugels van Bernd Hollerbach is de paniek echter nooit volledig uitgebroken op Stayen. Tijdens de eerste zeven speeldagen verloren de Limburgers dan ook maar één keer. STVV profileerde zich al snel tot moeilijk te ontwrichten elftal dat er niet voor terugdeinst om een gelijkspel te ontvangen als een driepunter.

Dankzij die rotsvastheid was al voor Nieuwjaar duidelijk dat degradatie uit den boze was. Plots droomden de fans van meer. Achterin stond het uitstekend en vooraan scoorde Gianni Bruno met de ogen dicht. In enkele bepalende duels bleek evenwel dat de linkerkolom te hoog gegrepen was. Schakelmoment werd ongetwijfeld het erg vroeg aangekondigde vertrek van Hollerbach. In december (!) liet hij al weten er na het seizoen mee op te houden. Toen de sportieve trigger wegviel, strompelde STVV dan ook naar het einde van de JPL, al maakte de eclatante 5-0 tegen KV Oostende nog wat goed.

Bepalende spelers
Om de topschutter kan niemand heen. Twee statistieken maken duidelijk hoezeer Bruno er een straffe ampagne heeft opzitten. Nooit eerder maakte een Truienaar zoveel doelpunten in één en hetzelfde seizoen. Bovendien was de sluipschutter goed voor bijna de helft van de productie van zijn ploeg. Bruno werd dan ook met recht en reden in de bloemetjes gezet. Voor het overige vormde STVV vooral een sterk blok, met doelman Daniel Schmidt, rechtsachter Daiki Hashioka en mannetjesputter Toni Leistner als bepalende krachten.

De trainer(s)
Zijn naam liep al als een rode draad doorheen onze analyse: Hollerbach. De Duitser bewees nog maar eens een ware vakman te zijn. Een verdedigende organisatie neerpoten en vooraan dodelijk zijn met de schaarse kansjes, met die aanpak heeft de coach zijn plaats bij elke ploeg uit het rechterrijtje van de JPL. Toch morde het publiek ook. Bij momenten was het voetbal wel érg spektakelarm. Mocht Bruno ze er niet zo gemakkelijk ingeschoten hebben, is het maar de vraag of het seizoen zorgeloos was verlopen. Bovendien lijken zowel Hollerbach als bestuur toch een foute inschatting gemaakt te hebben door zijn vertrek zo vroeg wereldkundig te maken ... In elk geval staan de bazen uit Japan voor een belangrijke speurtocht deze zomer.