Vijf lessen uit speeldag 26: jagers tappen moed, Union proeft nederlaag nog eens
Een nieuwe kaap is gerond in de Jupiler Pro League! Drie kwart van de competitie ligt nu achter ons, al betekent dat vooral dat de belangrijkste wedstrijden er nog aan komen. Welke lessen moeten meegenomen worden uit speeldag 26? VoetbalPrimeur.be biedt er vijf aan die niet te vergeten vallen.
Groene passie > blauwe apathie
Doodzonde voor Cercle Brugge dat er na 90 minuten slechts 2-2 op het bord stond, maar harten en zieltjes heeft De Vereniging in overvloed gewonnen in de stadsderby. Terwijl Groen-Zwart vol vuur en overgave een hele resem kansen afdwong, gaf Blauw-Zwart een eerder lamlendige indruk. Ook trainer Scott Parker haalde achteraf hard uit naar de wedstrijdingesteldheid van zijn troepen. Onder zijn leiding blijft de titelverdediger op de sukkel, met amper één overwinning in negen duels. Als er een vlag mag uithangen op het Brugse stadhuis, kleurt die voorlopig eerder groen dan blauw.
De jachthoorn galmt weer wat luider
De gelijke spelen van KRC Genk en Club Brugge speelden enkele achtervolgers in de kaart. Royal Antwerp FC boekte een logische zege tegen KAS Eupen (2-0), waardoor het gat naar de koploper 'slechts' tien punten meer bedraagt. Met de puntenhalvering in gedachten blijven de Antwerpenaren zo volop meedoen voor het allerhoogste. Bij Club lijkt die ambitie stilaan ijdele hoop. Meer zelfs: de West-Vlamingen moeten achterom kijken, want KAA Gent, Standard Luik en zelfs KVC Westerlo hebben plots dat vierde plekje in de Champions Play-Off in het vizier. Die laatste ploeg staat op amper vier punten van Club.
De smaak van de nederlaag
Union Saint-Gilloise had die al uit haar smakenpalet gewist, maar voor het eerst sinds september stapten de troepen van Karel Geraerts het terrein nog eens af met zuur in de mond. Naar goede gewoonte toonden ze tegen Standard wel weer hun ijzersterke karakter, maar drie keer terugkomen van een achterstand, dat bleek toch écht te veel gevraagd. Geen man overboord uiteraard, al is het altijd afwachten hoe een elftal omgaat met een nederlaag na een lange periode waarin het voor de wind ging.
Kruis door ervaring
Waarnemers waren het er roerend over eens aan het einde van de wintermercato: van alle degradatiekandidaten had SV Zulte Waregem zich het beste versterkt. Straffer nog, met Christian Brüls én Ruud Vormer aan boord zou zakken simpelweg uit den boze zijn. Een kleine maand later is dat optimisme serieus gekelderd. Vormer staat nog een dikke maand aan de kant met een sleutelbeenbreuk. Die andere ervaren kracht liet zich in Seraing domweg vangen. Twee gele kaarten op zes minuten tijd, waarna de rode lantaarn alsnog een twee punten kon ontfutselen van Essevee. En dat in een duel waarin de bezoekers alles onder controle hadden. Zo zie je maar, ook ervaring is een relatief begrip in de zenuwslopende degradatiestrijd.
Tragische miscommunicatie
Het pijnlijkste moment van het weekend viel een tiental minuten voor affluiten in het Guldensporenstadion. Kristof D'Haene en Tom Vandenberghe, uitgerekend twee West-Vlaamse gouwgenoten, verstonden elkaar niet op een onschuldige diepe bal. Michael Murillo lachte in het vuistje en schonk RSC Anderlecht zo alsnog een onverwacht punt (2-2). Een bijzonder wrange fase voor KVK. Vandenberghe verklaarde na afloop van de partij dat hij wel degelijk geroepen had, maar dat "Kristof mij niet gehoord zal hebben door al het kabaal van onze fans". Foei, Kortrijkzanen!