De 50 figuren van 2022 (30-21): donderende Bayat, Duivelse hoop en voor eeuwig 28

31 december 2022 om 21:20
Laatste update: 31 december 2022 om 21:20

2022 loopt op haar laatste benen. Het jaar op gepaste wijze uitgeleide doen, kan slechts op één manier: met eindejaarslijstjes! Traditiegetrouw gaat VoetbalPrimeur.be diep in december op zoek naar de 50 meest prominente figuren uit het Belgische voetbal van het bijna afgelopen jaar. Wie liep geregeld nadrukkelijk in de kijker, om gunstige of minder gunstige redenen? In deze derde aflevering: nummers 30 tot en met 21.

30. Mike Trésor
De man met de puntgave traptechniek kende een woelig eerste jaar bij Genk, maar is sinds de aanstelling van Wouter Vrancken volledig aan de oppervlakte gekomen. Mede dankzij zijn haarscherpe stilstaande fases is Trésor halverwege de competitie de eenzame koploper in het assistenklassement. Groot was dan ook de verontwaardiging toen bleek dat de aanvaller niet eens bij de 54 (!) namen uit de WK-voorselectie van Roberto Martinez hoorde. De kwaliteit van de hoekschoppen in Qatar was nochtans niet om over naar huis te schrijven …

29. Wouter Vandenhaute
In de lijn van de vorige jaren draaide ook 2022 uit op een woelig jaar binnen RSC Anderlecht. Als voorzitter mag je het dan vaak komen uitleggen. Na het pijnlijke verlies in de bekerfinale hakten Vandenhaute en co een erg strakke knoop door: clubicoon Vincent Kompany werd bedankt voor bewezen diensten. Als opvolger veroorzaakte de vroegere mediaman een aardverschuiving door Felice Mazzu weg te plukken bij de buren uit Sint-Gillis. Toen ook dat recept mislukte, volgde een volgende, lastige persconferentie. De nieuwjaarswens van Vandenhaute? Ongetwijfeld meer rust in de paars-witte tent.          

28. Miguel Van Damme
Voor eeuwig 28 jaar jong gebleven, tot groot verdriet van zijn familie, vrienden en de hele Belgische voetbalwereld. Hoewel hij vanwege zijn ziekte nauwelijks nog de handschoenen kon aantrekken, is Van Damme in de voorbije jaren uitgegroeid tot de publiekslieveling van Cercle Brugge. Om een verschrikkelijke reden, helaas ... Na erg dapper weerwerk tegen leukemie bezweek Van Damme eind maart dan toch. Zijn overlijden leidde tot pakkende momenten van stilte in al onze stadions.

27. Frank De Bleeckere
Zolang hij als hoofd van het Referee Department door het leven gaat, zal De Bleeckere in de schijnwerpers blijven staan. En cynisch hoongelach over zich heen krijgen. In 2022 is de kritiek op de arbitrage, met in het bijzonder de VAR, er immers zeker niet op verminderd. Hoewel het scheidsrechtersgilde zich bij monde van De Bleeckere vaak op de borst klopt bij (zogezegde) juiste beslissingen, leeft het gevoel bij de gemiddelde fan dat het voetbal er niet op vooruit is gegaan door de invoering van de videoref. Die dualiteit moet toch dringend eens aangepakt worden.

26. Jan Vertonghen
Op z’n 35e stond hij voor een ingrijpende keuze. Toen bleek dat er onder Roger Schmidt bij SL Benfica niet meer inzat dan een figurantenrol, greep Vertonghen de levenslijn die RSC Anderlecht hem toewierp. Als sant in eigen land moest de linkspoot plots voor, tijdens en na elke wedstrijd zijn zegje komen doen bij de media. Dat deed hij eveneens in een veelbesproken interview op het WK, nadat Eden Hazard de Duivelse achterlijn ‘niet van de snelste’ had genoemd. Zelden kwam de stoom zo uit Vertonghens oren. Het voorval werd met de mantel der liefde bedekt en na een belabberde openingsmatch tegen Canada werkte de recordinternational eigenlijk best nog een puik toernooi af. Het mocht evenwel niet baten …

25. Hans Vanaken
Normaal gezien een vaste klant in de top-twintig, maar het is niet bepaald een grand cru geworden voor de Limburger. Hoewel de tweevoudige Gouden Schoen bij Club Brugge uiteraard een spelbepalende figuur, zijn het steeds vaker collega’s die wedstrijden beslissen. Als nieuwe aanvoerder moest Vanaken daarentegen verantwoording komen afleggen bij mindere resultaten. In de Champions League leverde Vanaken wel nog enkele 24-karaats-prestaties af, maar die hielpen hem niet aan speelminuten op het WK. Daar bleef hij volledig in de anonimiteit.

24. Mehdi Bayat
Zijn donderpreek galmt nog steeds na in onze oren. Na zijn eerdere vertrek als bondsvoorzitter kon Bayat zich in 2022 weer volledig focussen op Sporting Charleroi. Dat was maar best ook, want de club beleefde donkere tijden, voornamelijk in haar tribunes. De harde kern uitte geregeld haar ongenoegen over de leiding en de stadionplannen, met spreekkoren richting de sterke man en vuurpijlen. Toen die laatste actie een waarschijnlijke 1-0-zege tegen KV Mechelen door de neus deed boren, ging Bayat door het lint. In een bijzonder geladen interview gaf hij zijn supporters de wind van voren. Of dat de juiste aanpak is, zal in 2023 moeten blijken.

23. Zeno Debast
Zelden ging de naam van een tiener zo vaak over de tongen. Onder de vleugels van Kompany stak Debast zijn neus al aan het venster, maar een vervelende blessure strooide roet in het eten. Vanaf de zomer timmerde de talentvolle verdediger verder aan zijn doorbraak. Bij Anderlecht valt hij inmiddels niet meer weg te denken uit de basiself, wat Roberto Martinez aan het experimenteren bracht bij de Rode Duivels. In de laatste drie voorbereidingswedstrijden in aanloop naar het WK verscheen de jongeling telkens aan de aftrap. Zijn wisselvallige optredens zorgden voor een verhitte discussie in voetbalminnend België: to Debast or not to Debast in Qatar? Uiteindelijk werd het optie twee.

22. Amadou Onana
Ietwat onbekend en dus onbemind, deze Onana, tot Everton FC hem voor 40 miljoen euro naar de Premier League lokte. Dat zullen The Toffees zich nog niet beklaagd hebben, want de krachtige middenvelder ontpopte zich al snel tot revelatie. Plots kreeg in navolging van Debast ook hij het etiket van ‘mogelijke WK-joker’ opgespeld. De believers schreeuwden hem als het ware in de basis, zeker na de alarmerende wedstrijd tegen de Canadezen. Martinez zwichtte en zag Onana (die opeens ‘onmisbaar’ was) ook uitblinken. Doodzonde dat de nieuwkomer geschorst uitviel tegen Kroatië. Wie weet hoe het toernooi anders had verlopen?

21. Marc Overmars
Na al die jaren van kommer en kwel heeft Royal Antwerp FC zich weer opgewerkt tot het kruin van de Jupiler Pro League. Daar komt flink wat sensatie bij kijken, want op de Bosuil is het nu eenmaal nooit rustig. Om de volgende stap te zetten, loodste Paul Gheysens de verketterde Overmars naar Deurne-Noord. Na diens grensoverschrijdende gedrag bij Ajax bracht die zet een schokgolf teweeg. Vrouwenbewegingen roerden zich, sponsoren haakten af, maar zoals zo vaak ging de storm ook betrekkelijk snel weer liggen. Intussen levert Overmars keurig werk vanuit de schaduw.