Duivelse Hazard in 10 momenten: laconieke balgoochelaar-in-verval met brons om nek

8 december 2022 om 19:13
Laatste update: 8 december 2022 om 19:13
10

Eén van de allerbeste Belgische voetbalsterren ooit heeft een punt gezet achter zijn interlandcarrière. Na 126 wedstrijden voor de Rode Duivels geeft Eden Hazard de fakkel door aan de komende generatie(s). Zelden schitterde het talent van een landgenoot feller, al kende zijn dienstverband voor het vaderland ook enkele mindere momenten. VoetbalPrimeur.be vat veertien jaar Duivelse liefde van het rugnummer tien chronologisch samen in zeven hoogte- en drie dieptepunten.

De prille ontluiking
Zelfs de grootsten der aarde zijn vaak gedoemd om hun zoektocht naar eeuwige roem aan te vatten in een pietluttig decor. Hazard kan erover getuigen. Op 19 november 2008 mag de toekomstige vedette zijn debuut vieren op het hobbelige veld van … Luxemburg. Zeventien lentes jong is hij op dat moment! Ondanks de eerder korte invalbeurt van 23 minuten en de schabouwelijke staat van de grasmat kunnen (sporadische) toeschouwers daar al glimpen opvangen van de toekomstige wereldster. Aan de 1-1-stand kon Hazard overigens niets meer veranderen. Om maar even te kaderen hoe diep de krochten waren waaruit de Rode Duivels zijn geklommen onder zijn heerschappij …

Hamburgerincident
Liters rondvloeiende inkt en uren getokkel op toetsenborden, dat waren de voornaamste effecten van een incident dat Hazard jarenlang zou achtervolgen. Nadat Georges Leekens zijn flankaanvaller vroegtijdig naar de kant haalt in een nochtans cruciaal kwalificatieduel tegen Turkije, besluit die laatste zijn ontgoocheling te verbijten in … een lekkere hamburger. Hallucinante beelden die België op z’n kop zetten! Later zou het hamburgervoorval gek genoeg een betekenisvolle dubbele bodem bevatten: Hazard naar de kant halen zou niet vaak meer gebeuren, maar het gevecht met de kilo’s haalde af en toe nog eens de voorpagina’s.  

Deel 1 van 33
De snedige dribbels en schalkse glimlach zullen ons altijd bijblijven, maar een aanvaller wordt in de eerste plaats uiteraard afgerekend op zijn doelpunten. Als vice-topschutter aller tijden heeft Hazard onmiskenbaar zijn duit in het zakje gedaan. Het eerste muntje gleed hij in de machine in de kwalificatieronde voor Euro 2012. Tegen Kazakhstan zette de technicus de 4-1-overwinning kracht bij met een kenmerkende treffer. Na een een-tweetje met Dries Mertens omspeelde Hazard de vijandelijke doelman erg vloeiend. Een handtekening, dan al.

Het hoofdpodium
Op het WK in Brazilië bleef het kanon van Hazard nog stil, maar op het EK in Frankrijk vuurde dat voor het eerst. En hoe! In de achtste finales tegen Hongarije zet het Belgische goudhaantje de dominantie van zijn ploeg in de verf met een geweldige slalom en dito afwerking. Uitgerekend in zijn tweede vaderland schrijft hij zijn naam bij in de analen van de internationale toernooiboeken. Het vormt de kers op een erg smakelijk ogende taart. Na de 0-4-zege tegen de Hongaren zijn de Duivels uitgesproken toernooifavoriet, tot het vervloekte …

Laconiek of ambitieloos?
… Wales de deur naar de finale hardhandig dichtsmijt! In de nasleep van die pijnlijke uitschakeling gaat de Belgische beerput open. Thibaut Courtois zet bondscoach Marc Wilmots openlijk te kakken, maar groot is de verbazing bij het interview van Hazard. Terwijl zowat elke Belg nog onmachtig woorden zoekt om de tranen, woede en/of ontgoocheling te verwerken, klinkt het nummer tien behoorlijk luchtig. “Volgende keer proberen we het gewoon opnieuw”, luidt zijn simpele boodschap. Voor het eerst dreigt Hazards aangeboren nonchalance, die hem tot dan toe net uitsluitend lof opleverde, zich tegen hem te keren.

Een antipool als aanvoerder
In aanloop naar dat faliekant verlopen EK haalde Hazard nog om een andere reden de schijnwerpers. Door de afwezigheid van de geblesseerde Vincent Kompany moest Marc Wilmots in allerijl op zoek naar een nieuwe kapitein. De keuze viel – verrassend – op Hazard. Op het veld stond die nochtans niet bekend als een spraakwaterval, maar zijn innemende persoonlijkheid buiten het stadion maakten van hem de goede keuze, verzekerde Wilmots. Ook onder opvolger Roberto Martinez zou de aanvoerdersband (met of zonder ‘One Love’ erop gestikt) stevig rond zijn linkerarm gegespt blijven. Altijd een eer!

Wanhopige Brazilianen
In de catacomben van de Kazan Arena staan de blikken strak gespannen, luttele minuten voor aanvang van wat voor deze generatie Rode Duivels tot de referentiematch bij uitstek zou uitgroeien. Eveneens in opperste concentratie: Eden Hazard. Zelden heeft het eeuwige lachebekje er zo serieus uitgezien. Die ingesteldheid werpt haar vruchten af! Tegen een nochtans sterk Brazilië geven de Belgen een staalkaartje van hun klasse af. Verschillende Duivels presteren op wereldniveau, maar Hazard steekt er met kop en schouders bovenuit. Wat De Goddelijke Kanaries ook proberen, het Belgische godenkind de bal ontfutselen blijkt die dag een onmogelijke opgave.

De (bronzen) kroon
Groot is de ontreddering wanneer Samuel Umtiti de Belgische WK-droom aan diggelen kopt, maar die bronzen medaille, die moet toch zeker voor ons zijn! Ook Hazard beseft dat winst in de kleine finale nodig is om de krachttoer van Mexico ’86 te overtreffen. De Rode Duivels laten tegen Engeland nogmaals bewonderen waarom zij de meest geliefde ploeg van de wereldbeker zijn. Hazard draagt zelf zijn steentje bij door de 2-0 aan te tekenen, na een heerlijke tegenaanval. Enkele dagen later mag hij dan ook met recht en reden ‘Waar is da feestje?!’ schreeuwen op de Grote Markt van Brussel.

Hij kan het nog!
Na de succescampagne in Rusland gaat het geleidelijk aan bergaf met de loopbaan van Hazard. Zijn langverwachte overstap naar Real Madrid mondt niet uit in een springplank naar het niveau Messi-Ronaldo, helaas, maar wel richting neerwaartse spiraal. Steeds vaker steken fysieke kwaaltjes de kop op. In voorbereiding op het (uitgestelde) EK van 2021 swingen de twijfels dan ook de pan uit. Kan deze Hazard nog het verschil maken op het allerhoogste schouwspel? Het antwoord lijkt neen, tot die bewuste achtste finale tegen Portugal. Vooral op wilskracht trekken de Rode Duivels een 1-0 over de streep, maar Eden laat zijn gouden voeten nog eens spreken door de bal vakkundig bij te houden en de verdediging op die manier te ontlasten. Jammer genoeg gaat hij tegen Italië niet op herhaling.

Bankzitten in afscheidsmatch
Hardnekkig anders verhoopt, maar terecht gevreesd: de Duivelse carrière van Hazard kent ondanks die opflakkering tegen Portugal een afscheid in mineur. In Qatar verschijnt de gewezen uitblinker nog wel aan de aftrap van de eerste twee groepsduels, maar ondanks zeker geen verkeerde prestaties slaat de vonk niet langer over. Onder druk van buitenaf kan Martinez haast niet anders dan zijn chouchou op de bank te laten voor het allesbepalende duel met Kroatië. Slechts een handvol minuten zijn hem gegund, het tij keren past niet meer in het script. Na 126 voornamelijk overweldigende wedstrijden neemt Hazard met een valse noot afscheid van zwart-geel-rood.