Standards aankoopdienst getipt: zelfs met beperkt budget is het al vijf na twaalf

In deze specialreeks komen de zes topclubs (Anderlecht, Antwerp, Club Brugge, Genk, Gent en Standard) uit ons land aan bod in alfabetische volgorde. De reeks is opgebouwd in twee delen. Tijdens deze eerste week wordt bekeken welke inkomende transfers de verschillende clubs best nog kunnen gebruiken. De week erop leggen we de loep op huidige kernspelers die waarschijnlijk of beter andere oorden zullen opzoeken.

Alle hens aan dek
Vanwege de financiële perikelen behoort Standard nu al enkele jaren niet meer tot het kruin van het Belgische clubvoetbal, maar de historisch slechte eindklassering van afgelopen seizoen, waarin het pas als veertiende eindigde, had zelfs de meest zelfverklaarde pessimist niet zien aankomen. Het staat als een paal boven water dat de club door één van de diepste dalen uit haar geschiedenis gaat. De overname van 777 Partners deed weer een streep licht verschijnen aan een verder duistere horizon, maar dat schijnsel is intussen ook alweer verzwakt. Tot op heden realiseerde Standard immers nog geen enkele inkomende versterking. Bovendien kondigden de nieuwe eigenaars al aan dat het transferbudget om en bij de vijf miljoen euro ligt, niet meer dan apennootjes heden ten dage …

Met de nodige creativiteit zal Standard op zoek moeten naar kwaliteitsvolle arbeidskrachten. Waar de Amerikanen wél al voor gezorgd hebben, is een trainer. Op het eerste zicht zelfs een hele gedegen exemplaar, want bij onder meer Stromsgodset en Celtic FC bewees Ronny Deila al uit het goede hout gesneden te zijn. De intensiteit en de passie van de ‘Noorse Jürgen Klopp’ lijken alvast op het lijf geschreven van Sclessin, maar uiteraard zijn er ook spelers nodig om een bepaalde visie op de groene mat te toveren. Daar scheelt het voorlopig aan. Zowat op alle posities kan Standard nog een injectie aan klasse gebruiken. De klok tikt ongenadig voort, want met drie rechtstreekse zakkers zou degradatie komend seizoen wel eens scherpere vormen kunnen aannemen dan in het voorjaar van 2022.

Alvorens de Luikse bouwwerf te betreden, loont het misschien de moeite om posities te ontwaren waarop géén aanwinsten meer vereist zijn. In de eerste plaats denken we dan aan het keepersgilde. Het moet zowat de enige sector zijn waarin Standard nog wél Play-Off-waardigheid uitstraalt. Arnaud Bodart verricht nu al enkele jaren mirakels onder de lat en met Laurent Henkinet heeft de ploeg ook een uitstekend alternatief achter de hand. Mochten hun medespelers dezelfde standaarden nastreven, zou Standard simpelweg nooit in de problemen geraken.

Keuzes maken
Qua doelmannen zit het dus wel snor op Sclessin, maar voor het overige liggen er bergen werk op de plank. Om weer aan te knopen met de successen van weleer is simpelweg overal vers bloed broodnodig, maar die ambitie strookt niet langer met de toestand van Standard anno 2022. Een stap voorwaarts zetten en een zorgeloze campagne draaien, dát moet de insteek worden. Met die overtuiging in het achterhoofd kan er gericht gespeurd worden naar versterkingen op enkele precaire plaatsen. Centraal achterin staan de alarmbellen bijvoorbeeld roodgloeiend. Een duo Noë Dussenne - Konstantinos Laifis vertoont namelijk een pijnlijk gebrek aan wendbaarheid. Een jongere kracht met snelheid en fysieke présence lijkt een onontbeerlijke schakel.

Op de linksachter heerst dan weer een woestenij. Dat zeggen we met alle respect voor Alexandro Calut, die zowat de enige overgebleven linksback is in de kern. De Waal heeft zeker talent, maar kan op zijn negentiende onmogelijk tien maanden lang boven zichzelf uitstijgen. Ook hier dringt zich een directe meerwaarde op. Dat zal iemand met veel loopvermogen moeten zijn, gezien het tactische concept dat Deila graag hanteert. Sowieso wordt het zaak van de scoutingscel om uitvoerig samen te zitten met haar hoofdcoach, die veel belang hecht aan de fysieke paraatheid van zijn spelers. Voor het overige kunnen talentvolle jongeren als Nathan Ngoy de bressen in de achterhoede dichten waar nodig. Meer dan ooit zal Standard moeten vertrouwen op de doorstroming vanuit haar Academie.

Zelfde verhaal op de middenstrook. In het hart van het elftal lijken De Rouches verder te zullen roeien met de spanen van weleer, zijnde Selim Amallah, Gojko Cimirot, Bope Bokadi, Joachim Van Damme en Nicolas Raskin. Die laatste aan boord houden zou wel eens de beste zomertransfer van allemaal kunnen worden. Creativiteit en scorend vermogen, daar knijpt het schoentje echter het felst. Laat nu net dat soort profielen vaak stevige duiten kosten … Toch heeft Standard geen andere keuze: twee flankaanvallers met lichte voetjes zijn bijzonder welgekomen (voorlopig voldoet enkel Aron Donnum aan die criteria, en die werd al eens uitgeleend) en naast Renaud Emond is er nog ruimte voor een stevig en kopbalsterk aanspeelpunt. Doelgerichtheid moet het sleutelwoord worden in deze zoektocht. Aan de slag!

VP’s aankooplijstje voor Standard

* Een krachtige en snelle centrale verdediger;
* Een linksachter met loopvermogen en diepgang;
* Twee doelgerichte flankaanvallers met technisch vermogen;
* Een krachtig aanspeelpunt in de spits dat sterk is met het hoofd.

Mogelijke basiself op dit moment:

Bodart – Dewaele, Dussenne, Laifis, Calut – Amallah, Bokadi, Raskin, Dragus – Emond, Tapsoba