CL-rapport van Club: achterhoede te instabiel, De Ketelaere en Rits lichtpunten

DOEL

Simon Mignolet 5/10
Beleeft op zijn 33e zijn zwakste seizoen sinds mensheugenis en dat was er ook op het kampioenenbal aan te zien. Toegegeven, huizenhoge flaters (zoals in de JPL) liet de Limburger niet optekenen en in Leipzig pakte hij zelfs nog eens uit met enkele cruciale parades, maar als je er twintig om de oren krijgt in zes potten, kan je moeilijk van een geslaagde campagne spreken.

VERDEDIGING

Jack Hendry 6/10
Ook bij hem loopt het de laatste weken minder vlot, maar over het algemeen mag de mandekker zich de meest betrouwbare pion in de achterhoede noemen. Dat een 26-jarige zomeraanwinst zonder CL-ervaring die eretitel krijgt, is ook wel een veeg teken voor zijn ploeggenoten. Als Hendry tegen een stevige, ietwat statische puntaanvaller mag staan, valt hij lastig te verschalken.

Clinton Mata 6/10
Nu al jaren de hardnekkigste der Brugse verdedigers. Toch zal ook Mata niet onder stoelen of banken kunnen steken dat het beter kon in de voorbije campagne. Demonstraties zoals tegen Real Madrid waren er deze keer niet bij, al bouwde de tegenstander nog steeds vaker via de overzijde op.

Brandon Mechele 5/10
Ondanks ruim 250 wedstrijden op zijn blauw-zwarte teller haast geruisloos verdwenen  uit de basiself. Opvallend voor een uiterst betrouwbare verdediger die zelden tot nooit een steekje zal laten vallen. Dat pakweg Hendry of Nsoki over meer intrinsiek talent beschikt, zullen slechts weinigen betwisten, maar voorlopig had een uitstekende Mechele zeker nog zijn plek gehad.

Stanley Nsoki 4/10
Zelden toonde een speler twee verder uiteenliggende gezichten. Nsoki schoot als een raket uit de startblokken met een glansprestatie tegen PSG, niet toevallig zijn ex-club. Nadien daalde zijn niveau echter naar een schrikbarend niveau. Moet absoluut werken aan zijn concentratievermogen om het hogerop te maken. Ban die nonchalance!

Fede Ricca 5/10
In de vorige Europese campagne van Club nog één van de stille krachten, maar deze keer was Clement hem minder genegen. Enkel in het Parc des Princes mocht hij zich van bij het eerste fluitsignaal bewijzen. Als je dan na zeven minuten al 2-0 in het krijt staat, besef je dat het een maat voor niks wordt …

Eduard Sobol 3/10
Ongetwijfeld enkele slapeloze nachten achter de rug. Sobol werd meerdere malen pijnlijk geconfronteerd met het klasseverschil op topniveau. Af en toe deed het pijn aan de ogen, al moet gezegd dat de linksachter ook niet al te veel steun kreeg van zijn collega-verdedigers.

Ignace Van der Brempt 4/10
Niet alle jonge veulens bestormen de voetbalhemel aan hetzelfde verschroeiende tempo. Tegen grootheden als PSG of Man City kan het jeugdproduct voorlopig enkel fysiek wedijveren. Van der Brempt deed zeker zijn stinkende best, maar bij momenten ging het toch wat te snel voor de negentienjarige flankspeler. Wat uiteraard geen enkel verwijt is.

MIDDENVELD

Eder Balanta 7/10
Ondanks zijn controlerende rol dé stuwende kracht van de vroege vier op zes. De Colombiaan beet zich hardnekkiger dan ooit vast in zijn tegenstander en leed amper balverlies. Jammer genoeg herviel ook hij naar het einde toe in zijn oud zeer, namelijk te veel nodeloze overtredingen maken en te flegmatiek uitvoetballen.

Noah Mbamba 5/10
De balans oogt bijzonder zielig: 55 minuten gemaakt over drie wedstrijden heen en daarin liefst dertien treffers geslikt. Niemand hoeft daarvoor met een vinger naar Mbamba te wijzen. Op zijn zestiende (!) heeft de middenvelder annex verdediger kostbaar leergeld betaald. Vroeg of laat zal zich dat uitbetalen.

Mats Rits 7/10
Eigenlijk al een heel seizoen op niveau bij de landskampioen. Groot was de verbazing dan ook dat Clement hem aan de kant hield in de alles-of-niets-pot met RB Leipzig. Als op bestelling haalde Rits dan maar zelf zijn gram door in het slotduel de ‘eerredder’ te maken tegen het sterrenensemble van PSG.

Hans Vanaken 7/10
Zowaar in alle drie de eerste duels op het scorebord verschenen, je moet het maar doen als lid van een Belgische club. In het voorjaar beleefde Vanaken een ongekende dip, maar sinds de zomer lijkt hij herboren. Meer dan ooit dirigeerde de lange spelmaker het ritme in de aanvalsgolven van Blauw-Zwart. Zijn grootste wapen, het infiltratievermogen, deed de rest.

Ruud Vormer 5/10
Al wekenlang een heet hangijzer in de Belgische media. Club’s ware aanjager verkommert vaker dan hem lief is op de bank. Wanneer hij dan toch nog eens losgelaten wordt door Clement, toont Vormer zich een voorbeeld en maakt hij er het allerbeste van. In de CL kon hij zijn gebrek aan wedstrijdritme echter moeilijk verdoezelen.

AANVALLERS

Charles De Ketelaere 7/10
Ongetwijfeld degene die het nadrukkelijkst in de vitrine op de voorgrond stond. Het goudhaantje toonde zich meermaals geniaal, onder meer in Leipzig en Manchester, toch niet de kleinste podia om te schitteren. Op vlak van techniek en voetbalintelligentie hoeft De Ketelaere zich niet te schamen temidden de wereldtop. Jammer genoeg ontbrak een goaltje om het helemaal af te maken.

Bas Dost 4/10
Twee korte invalbeurten waren zijn deel, tot Clement hem uit zijn hoge hoed toverde in de thuismatch tegen Leipzig. Het werd een ontnuchtering. Aangezien Club nauwelijks op de helft van de Oost-Duitsers kwam, was ook Dost nauwelijks van waarde. Hoe dan ook lijkt zijn profiel niet bepaald te passen bij een underdog in de CL.

Noa Lang 6/10
Qua talent kent de vleugelflitser enkel in De Ketelaere zijn gelijke, al viel dat in deze campagne net iets minder op dan vorig seizoen. Geregeld pakte Lang nog eens uit met een fraaie dribbel of zuivere combinatie, maar echt het verschil maken zat er niet in. Niettemin zullen de Europese subtoppers straks op de drempel staan.

Kamal Sowah 3/10
Na een puike periode bij OH Leuven waren de verwachtingen hooggespannen bij zijn aankomst in Brugge. Die heeft Sowah hoegenaamd niet kunnen inlossen, wel integendeel. Het loopwonder valt te vaak door de mand en dat was (niet toevallig) vooral op Europees niveau het geval. Op zijn 21e is dat evenwel geen schande.

TRAINER

Philippe Clement 4/10
Ook de campagne van de Brugse veldheer valt in twee stukken uiteen. Tegen PSG en Leipzig opende Club Brugge als nooit tevoren: gedurfd, agressief, flitsend en meedogenloos. Zelden toonde een Belgische CL-deelnemer zo’n gelaat. Die pluimen gooide Clement zelf in de prullenmand door nadien met enkele gokken uit te pakken die faliekant afliepen. Vooral de blamage tegen Leipzig (0-5), vooraf aangekondigd als ‘de match van de eeuw’, wordt hem aangewreven.